Wytłumacz dziecku, po co pobierana jest krew, do czego potrzebne są zlecone badania. Opowiedz, jak wygląda pobranie krwi, że wykona je pielęgniarka, czyli pani w białym lub kolorowym fartuchu. Dodaj, że mały pacjent może siedzieć na kolanach rodzica, a na koniec na skórę nakleja się plasterek.
Fot. doroguzenda/AdobeStock Opublikowano: 22:40Aktualizacja: 16:55 Zapalenie żył jest schorzeniem, za które odpowiedzialne są zakrzepy powstałe w wyniku zaburzeń przepływu krwi. Stan zapalny może lokalizować się w żyłach powierzchownych lub głębokich. Występujące przy zapaleniu żył objawy nie pojawiają się od razu, ponieważ choroba dosyć długo rozwija się w ukryciu. Na zachorowanie szczególnie narażone są osoby prowadzące siedzący lub stojący tryb życia. Zapalenie żył – przyczynyZapalenie żył powierzchownych – objawyZapalenie żył głębokich – objawyLeczenie zapalenia żył Dolegliwości bólowe, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu powstania stanu zapalnego to klasyczne symptomy zakrzepowego zapalenia żył. Objawy mogą się nasilać, czego konsekwencją będzie zakrzepica i ryzyko pojawienia się zatorów. Leczenie stanu zapalnego wymaga stosowania preparatów przeciwzakrzepowych. Czasami konieczna jest operacja chirurgiczna. Zapalenie żył – przyczyny Przyczyną zapalenia żył są zakrzepy powstałe w naczyniach na skutek zaburzeń w przepływie krwi. Rezultatem tego jest stan zapalny i dolegliwości bólowe nasilające się nawet w stanie spoczynku. Przy zapaleniu żył objawy z początku są niezauważalne, co utrudnia rozpoznanie i opóźnia leczenie. Wrażliwość na dotyk, zaczerwienienie skóry i opuchlizna pojawiają się dopiero w zaawansowanym stadium. Stan zapalny może rozwijać się zarówno w żyłach powierzchownych, jak i w głębokich. Najczęściej w kończynach dolnych, rzadziej w górnych. Zachorować można w każdym wieku, ale najbardziej narażone są osoby pomiędzy 40 a 60 rokiem życia, które długo przebywają w jednej pozycji. Do czynników ryzyka należą również: palenie papierosów, żylaki, infekcje bakteryjne, a nawet długotrwałe kąpiele w gorącej wodzie. Do zapalenia żył może dojść także w wyniku ich uszkodzenia np. po założeniu wenflonu, po zabiegach lub badaniach. W przypadku zapalenia żył powierzchownych objawy występują w momencie, gdy pojawi się rozległy stan zapalny. Najczęściej w kończynach dolnych, rzadziej w górnych. Skóra w okolicach nóg jest bardzo wrażliwa na dotyk, pojawia się ból i obrzęk. Przy zapaleniu żył w nodze objawy bardzo szybko się nasilają i mogą utrudniać choremu chodzenie, długotrwałe siedzenie w jednej pozycji i stanie. Nogi mogą być zdrętwiałe i cieplejsze od reszty ciała. Różnego rodzaju uszkodzenia też mogą być początkiem uporczywych dla zapalenia żył objawów. Ręka jest na nie narażona szczególnie, ponieważ badania, zabiegi i pobrania krwi wymagają ingerencji w żyły właśnie kończyny górnej. Przy zapaleniu żył ręki objawem jest najczęściej zgrubienie w miejscu uszkodzenia i niewielkie zasinienie. Kończyna boli i jest osłabiona. Zapalenie żył powierzchownych może się przeistoczyć w stan zapalny żył głębokich. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging Naturell Selen Organiczny 200 µg, 365 tabletek 73,00 zł Odporność Bloxin Żel do nosa w sprayu, 20 ml 25,99 zł Odporność Naturell Immuno Hot, 10 saszetek 14,29 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z dobrym seksem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Zapalenie żył głębokich – objawy Występujące przy zapaleniu żył głębokich objawy są bardzo uporczywe. Jeśli dojdzie do ich nasilenia, chory będzie odczuwał ból przy każdym ruchu. Przyczyną tych dolegliwości jest lokalizacja zakrzepów, które są umiejscowione głęboko w naczyniach krwionośnych. Skutkiem zapalenia żył głębokich może być niedotlenienie lub niebezpieczny dla zdrowia i życia zator. Zapalenie żył głębokich lokalizuje się głównie w kończynach dolnych, czasem w szyjnych. Inne, pojawiające się przy zapaleniu żył w nogach objawy: ból łydek , przyspieszona akcja serca, gorączka, opuchlizna i zaczerwienienie, bolesne skurcze, które nasilają się w stanie spoczynku. Stanom zapalnym żył głębokich sprzyja otyłość, praca w pozycji siedzącej lub stojącej, przebyte zabiegi operacyjne, nałogowe palenie tytoniu, odwodnienie organizmu i choroby nowotworowe. Zobacz także Leczenie zapalenia żył Leczenie zapalenia żył jest uzależnione od lokalizacji zmian i stopnia nasilenia objawów. Z początku jest to jedynie farmakoterapia, której celem jest ograniczenie liczby zakrzepów i zapewnienie swobodnego przepływu krwi przez naczynia. Choremu zaleca się przyjmowanie doustnych środków przeciwkrzepliwych albo heparyny drobnocząsteczkowej w postaci zastrzyków podskórnych. Może także używać preparatów o działaniu miejscowym: kremów, maści lub żeli. Inne metody rozważa się, gdy leczenie farmakologiczne jest niewystarczające. Jeśli pojawiające się w zapaleniu żył objawy są bardzo uporczywe i utrudniają choremu funkcjonowanie, konieczne jest leczenie operacyjne. Zabieg polega na usunięciu zakrzepów lub ich rozpuszczeniu. Po operacji pacjent powinien nosić odzież uciskową. Zapaleniu żył można zapobiec dzięki aktywności fizycznej ub suplementom diety dostępnym w aptekach bez recepty. Działają one uszczelniająco na naczynia krwionośne i pobudzają krążenie. Osoby pracujące w jednej pozycji powinny rozważyć częstsze przerwy w czasie wykonywania obowiązków. Bibliografia Przytrzymaji odkryj Wojtukiewicz M. Z., Sierko E., Tomkowski W. et al. Guidelines for the prevention and treatment of venous thromboembolism in patients with cancers treated conservatively (Wytyczne dotyczące profilaktyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u chorych na nowotwory poddawanych leczeniu zachowawczemu). Oncol Clin Pract 2016; 12: 67–91. (Onkologia w Praktyce klinicznej — edukacja 2016, tom 2, nr 3, Via Medica). Wilkowska A., Kujawska-Danecka H., Hajduk A., Ryzyko i profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów hospitalizowanych z powodu zaburzeń psychicznych. Przegląd badań, Psychiatr. Pol. 2018; 52(3): 421–435. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. lek. Agnieszka Widera Jestem absolwentką Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Po studiach rozpoczęłam staż w Szpitalu Miejskim w Żorach. Ukończyłam też wiele dodatkowych kursów z zakresu dietetyki klinicznej, odżywiania kobiet w ciąży i dzieci, dietetyki w kosmetologii i dietetyki sportowej. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Jest,to objaw wynikający stresu,spadek ciśnienia krwi ( ze stresu) może doprowadzić do chwilowego niedotlenienia mózgu.Określa się to jako omdlenia wazowagalne.Po prostu nie należy patrzyć i nie myśleć o tym.Zawsze przed badaniem zgłosić i nie będzie problemu. Witam. Często zdarza się właśnie, ze robi sie słabo przed lub po
RODZAJE ZAKRZEPICY Zakrzepica żył głębokich Zakrzepica wielopoziomowa Zakrzepica żył powierzchownych Zatorowość Płucna Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa to ogólne określenie opisujące powstawanie zakrzepu krwi (skrzepliny), który blokuje żyłę, utrudniając krążenie krwi. Może to nastąpić w dowolnej części układu żylnego, lecz najczęściej choroba przejawia się zakrzepicą żył głębokich, zazwyczaj w obrębie kończyn dolnych, a także zatorowością płucną. Zatorowość płucna jest potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem zapalenia żył głębokich i każdy pacjent, u którego wystąpi zapalenie żył głębokich narażony jest na jej ryzyko. ZAKRZEPICA ŻYŁ GŁĘBOKICH CO TO JEST ZAKRZEPICA ŻYLNA? W zawiązku z powstawaniem zakrzepów w żyłach głębokich kończyn dolnych, odpływ krwi jest częściowo upośledzony. Stopień pogorszenia odpływu krwi zależy od tego, czy inne żyły mogą przejąć część krwi. Jako następstwo zakrzepicy mogą rozwinąć się zatorowość płucna czy zespół pozakrzepowy. Zdarza się jednak, że osoba dotknięta zakrzepicą nie jest świadoma choroby i niebezpieczeństwa jakie ona niesie. Około dwie trzecie pacjentów z zakrzepicą żył głębokich kończyn dolnych, szczególnie podudzi, nie ma żadnych dolegliwości lub tylko niewielkie objawy, które nie wskazują konkretnie na zakrzepicę jako przyczynę tych dolegliwości. Jeśli jednak zakrzep rozszerzy się w górę, dochodzi w pewnym momencie do nieuniknionego pojawienia się dolegliwości. Ryzyko komplikacji u chorego jest tym wyższe, im większa jest zajęta żyła, i tym samym większy jest wypełniający ją zakrzep. JAKIE SĄ CZYNNIKI RYZYKA ROZWOJU ZAKRZEPICY? Następujące sytuacje zwiększają ryzyko pojawienia się zakrzepicy żylnej: Starszy wiek i nadwaga mogą być czynnikami wywołującymi zakrzepicę Unieruchomienie: długa podróż samolotem („Economy class Syndrome”), choroba obłożna, gips Operacje (przede wszystkim ortopedyczne) Palenie papierosów Zażywanie preparatów hormonalnych (np. leki antykoncepcyjne) Ciąża i połóg Skłonność do zakrzepicy występuje w wielu chorobach dziedzicznych: oporność na aktywne białko C (APC-R, „mutacja typu Ledien czynnika V”), niedobór antytrombiny III, niedobór białka C i S, hiperhomocysteinemia Choroby nowotworowe Już samo zażywanie leków antykoncepcyjnych zwiększa ryzyko rozwoju zakrzepicy pięciokrotnie, a jednoczesne palenie papierosów dodatkowo zwielokrotnia istniejące ryzyko. Gdy do tego występuje wrodzona zwiększona krzepliwość czyli oporność na aktywowane białko C (APC-R), ryzyko jest 50- do 100- krotnie większe! JAKIE OBJAWY WYSTĘPUJĄ PRZY ZAKRZEPICY? Często zdarza się, że zakrzepica zostaje niezauważona (zakrzepica bezobjawowa), a pierwszą informację o chorobie dostarcza dopiero badanie lekarskie. Gdy występują dolegliwości, szczególnie jednostronnie, pojawia się podejrzenie zakrzepicy żył głębokich (obustronne dolegliwości- choć stosunkowo rzadko- też mogą występować). Pacjent ma uczucie „pociągania” i napięcia w nodze, opisywane też jako ból rozrywający. Mogą się też pojawić bóle przypominające zakwasy. W szczególności ból uciskający łydki lub/i uda, a także ból podeszwy, które zmniejszają się przy chodzeniu lub ustępują samoistnie, wskazują na zakrzepicę żył głębokich. Czasem towarzyszącymi objawami są gorączka i tachykardia. Z JAKIMI POWIKŁANIAMI NALEŻY SIĘ LICZYĆ? Ponowne pojawienie się zakrzepicy (nawrót zakrzepicy) Szybkie, całkowite zamknięcie żyły może prowadzić do bardzo dużego obrzęku, oziębienia skóry kończyny (ucisk na tętnice), wstrząsu, niewydolności nerek. W tym wypadku szybka interwencja chirurgiczna jest konieczna. Zatorowość płucna: wiele pacjentów z zakrzepicą żył głębokich cierpi na powikłanie w postaci zatorowości płucnej, która jednak w większości przypadków przebiega bezobjawowo. Szczególnie często ten rodzaj powikłania pojawia się u pacjentów z zakrzepicą w obrębie żył biodrowych. Zespół pozakrzepowy: występuje najczęściej u osób z zakrzepicą żył udowych. Polega na nieodwracalnym uszkodzeniu zastawek żylnych, przez co krew nie płynie prawidłowo w stronę serca i dochodzi do zastoju krwi w obrębie kończyny. W konsekwencji część krwi kierowana jest do żył powierzchownych i pacjent rozwija żylaki. Dodatkowo pojawią się obrzęk i ciemne zabarwienie skóry nogi. Ostatecznie może rozwinąć się owrzodzenie podudzia (ulcus cruris). JAK NALEŻY POSTĘPOWAĆ, BY UNIKNĄĆ ZAKRZEPICY? Powinno się unikać wszelkich czynników ryzyka, jak palenie papierosów czy zażywanie leków antykoncepcyjnych (szczególnie łączenia tych dwóch) oraz należy odżywiać się zdrowo! Picie dużej ilości płynów (nie alkoholu) i noszenie wygodnej odzieży także zapobiega rozwojowi zakrzepicy. W trakcie długich podróży samolotem czy autobusem zadbaj o miejsce do przechadzek, by regularnie uruchamiać mięśnie nóg. Gdy kończyna robi się obrzęknięta, bolesna, niebieskawa bądź wzrasta jej ucieplenie należy podejrzewać zakrzepicę żył głębokich. W celu przytwierdzenia skrzepliny do ściany naczynia należy użyć pończochy uciskowej, jeśli się ją tylko posiada. Tak szybko jak to możliwe udaj się do lekarza by podjąć się leczenia. NA CZYM POLEGA LECZENIE ZAKRZEPICY ŻYŁ GŁĘBOKICH? W każdym przypadku zakrzepicy konieczne jest leczenie przeciwkrzepliwe (antykoagulacyjne), które w ostrej fazie choroby przebiega z zastosowaniem heparyn najczęściej tzw. heparyn drobnocząsteczkowych, a w fazie końcowej z użyciem leków doustnych tzw. pochodnych kumaryny. Zastosowanie w leczeniu znajdują również tzw. nowe doustne leki przeciwzakrzepowe, które działają w innych mechanizmach niż pochodne kumaryny. W celu uniknięcia nawrotu zakrzepicy terapię lekami doustnymi kontynuuje się od sześciu do dwunastu miesięcy. Aby uzyskać dokładniejsze informacje należy zwrócić się do lekarza prowadzącego leczenie. ZAKRZEPICA WIELOPOZIOMOWA ZAKRZEPICA PROKSYMALNA CZYLI OBEJMUJĄCA ŻYŁY BLISKO SERCA. Zakrzepica pojawia się często w żyłach głębokich podudzi. Gdy nie jest rozpoznana w odpowiednim czasie, zakrzep zaczyna się rozszerzać. Dzieje się to w następujący sposób: skrzeplina zaczyna się powiększać, gdyż odkładają się na niej napływające płytki krwi, które dodatkowo są wiązane ze sobą przez włóknik. W ten sposób zakrzep zamyka nie tylko główne naczynie, ale i naczynia dochodzące do niego, przez co krążenie oboczne jest mocno upośledzone. Dochodzi do coraz większego zastoju krwi, który sprzyja powiększaniu się skrzepliny. W ten sposób zakrzepica może rozszerzać się od żył podudzi, poprzez żyłę podkolanową i żyły udowe do żył biodrowych. Lekarze mówią w tym przypadku o zakrzepicy proksymalnej , gdzie najwyższym poziomem występowania zakrzepu są żyły biodrowe. Całkowite zamknięcie dużych żył udowych bądź biodrowych prowadzi do znacznego obrzęku kończyny dolnej, czemu może towarzyszyć silny ból w odcinku zajętym zakrzepicą. Skóra, ze względu na niedostateczny dowóz tlenu i substancji odżywczych w przebiegu podwyższonego ciśnienia w tkankach, które z kolei jest spowodowane zastojem płynów, nabiera sinawego zabarwienia. W zakrzepicy żył udowej i biodrowej występuje szczególnie duże ryzyko, że skrzeplina oderwie się od ściany naczynia i wraz z prądem krwi popłynie do krążenia płucnego. Oderwany zakrzep może doprowadzić do zagrażającego życiu nagłego zamknięcia tętnicy płucnej: zatoru płucnego. ZAKRZEPICA ŻYŁ POWIERZCHOWNYCH ZAKRZEPOWE ZAPALENIE ŻYŁ POWIERZCHOWNYCH Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych to zapalenie żył umiejscowionych nad powięzią, tuż pod skórą. Żyły powierzchowne w odróżnieniu od żył głębokich widoczne są pod skórą w postaci niebieskawo prześwitujących linii zarówno na rękach, jak i na nogach. Niekiedy u szczupłych osób żyły powierzchowne wręcz uwypuklają się nad skórą – często mówi się wówczas o żylastych nogach czy rękach. Żyły powierzchowne uchodzą do żył głębokich, które nie są widoczne, gdyż położone są głęboko pomiędzy mięśniami i biegną razem z tętnicami. Należy pamiętać, że przepływ krwi w tętnicach i żyłach odbywa się w kierunkach przeciwnych, tętnice prowadzą krew bogatą w tlen w kierunku tkanek i narządów, tymczasem żyły odprowadzają „zużytą” odtlenowaną krew z tkanek i narządów w kierunku serca i płuc celem jej ponownego wzbogacenia w tlen. Większa część krążenia żylnego odbywa się układem żył głębokich, jedynie niewielki odsetek 5-10% krwi z kończyn dolnych i górnych odpływa żyłami powierzchownymi, co nie znaczy, że nie są one istotne i nie mogą dawać dolegliwości. Najbardziej znaną chorobą żył powierzchownych są żylaki powszechnie występujące niemal we wszystkich populacjach na ziemi. Zapalenie żył powierzchownych jest znacznie rzadszym schorzeniem, jednak często powiązanym z żylakami. OBJAWY ZAPALENIA ŻYŁ POWIERZCHOWNYCH Zapalenie żył powierzchownych objawia się silnym bólem, stwardnieniem i zaczerwienieniem na przebiegu żył powierzchownych. Dotyczy ono, jak wspomniano zwykle żył, które są żylakowato poszerzone, znacznie rzadziej obejmuje żyły uprzednio niezmienione, zdrowe. Zapalenie żył powierzchownych należy odróżnić od zakrzepicy żył głębokich, która dotyczy żył ukrytych głęboko w mięśniach, niewidocznych pod skórą i jest poważnym schorzeniem zagrażającym m. in. zatorowością płucną. Zapalenie żył powierzchownych, w odróżnieniu od zapalenia żył głębokich, jest zwykle procesem łagodnym, samoograniczającym, jednak w wyjątkowych przypadkach może doprowadzić również do zakrzepicy żył głębokich, a nawet zatorowości płucnej. CZYNNIKI RYZYKA: Do wystąpienia zapalenia żył powierzchownych, jak w każdym przypadku zakrzepicy, usposabia kombinacja trzech czynników, tzw. triady Virchowa opisanej w XIX wieku przez wybitnego uczonego Rudolfa Virchowa. Triada Virchowa obejmuje : 1) zwolnienie przepływu krwi (np. wskutek unieruchomienia kończyny lub ucisku żył); 2) obecność czynników zwiększających aktywność układu krzepnięcia – np. wrodzone stany zwiększonej krzepliwości – tzw. nadkrzepliwości wrodzone i nabyte; 3) uszkodzenie ściany naczyniowej (np. w wyniku urazu lub mikrourazów podczas operacji kończyny dolnej); Czynnikami szczególnie predysponującymi do zapalenia żył powierzchownych jest choroba żylakowa, zastój żylny, zabieg chirurgiczny usunięcia żylaków, ciąża, antykoncepcja hormonalna, choroby nowotworowe, stany nadkrzepliwości. Zapalenie żylaków stanowi niemal 90% wszystkich przypadków zapalenia żył powierzchownych. Zapalenie żylaków występuje samoistnie lub jest wywoływane takimi czynnikami, jak: długotrwała podróż w pozycji siedzącej, wysoka temperatura, ciąża, uraz, ukąszenie lub użądlenie przez owada. Znacznie rzadziej zapalenie żył powierzchownych dotyka żył uprzednio nie zmienionych żylakowato i wówczas może być sygnałem obecności jakiegoś innego schorzenia – np. nadkrzepliwości czyli zwiększonej gotowości ustroju do krzepnięcia. Zapalenie żył powierzchownych, szczególnie w obrębie ręki, może również powstawać w związku z wprowadzeniem do żyły cewnika do podawania kroplówek lub,co zdarza się bardzo rzadko, po pobraniu krwi z żyły do badań diagnostycznych. Objawy zapalenia żył powierzchownych to silnie bolesny, ograniczony obrzęk z zaczerwieniem skóry, pod którą łatwo wyczuwa się palpacyjnie, guzkowate lub powrózkowate zgrubienie objętych stanem zapalnym żylaków, co świadczy o obecności zakrzepu w ich świetle. Rzadko podwyższona jest temperatura ciała. ROZPOZNANIE Zapalenie żył powierzchownych przeważnie jest chorobą niegroźną, jednak bezwzględnie zawsze wymaga konsultacji lekarskiej i odpowiedniego leczenia, gdyż zdarza się, że zapalnie postępuje obejmując kolejne fragmenty żyły, aż dojdzie do ujścia żyły powierzchownej do głębokiej, a następnie przejdzie do żył głębokich. W takim przypadku schorzenie z mało groźnego zapalenia żył powierzchownych staje się poważnym stanem, jakim jest zapaleniem żył głębokich. Rozpoznanie lekarz zwykle stawia w oparciu o objawy kliniczne. W niektórych przypadkach konieczne jest wykonanie badania ultrasonograficznego, szczególnie wtedy, gdy występuje obrzęk kończyny, schorzenie szybko postępuje lub procesem zapalnym objęte są żyły w obrębie uda, blisko ujścia do układu głębokiego. LECZENIE Jeśli fragment objętej zapaleniem żyły jest dłuższy niż 5cm konieczne będzie podawanie leków tzw. trwa dość długo, zwykle do 45 dni. W przypadku zajęcia żyły w obrębie uda bardzo blisko pachwiny, czyli okolicy ujścia żyły powierzchownej do układu głębokiego konieczna może być konsultacja chirurgiczna w związku z ryzykiem przejścia zakrzepicy do żył głębokich. W takich przypadkach chirurg może zdecydować o potrzebie podwiązania zmienionej zapalnie żyły. W trakcie trwania choroby nie ma potrzeby unieruchomienia chorego, wręcz przeciwnie - należy dużo chodzić, jednak konieczne jest zastosowanie wielowarstwowego opatrunku uciskowego z bandaża elastycznego. Po ustąpieniu ostrego stanu zapalnego i obrzęku należy dobrać odpowiednie podkolanówki lub pończochy uciskowe (przeciwżylakowe). W przypadku dużych żylaków należy również zastanowić się nad operacją i usunięciem żylaków, gdyż zdarza się, że stan zapalny nawraca. Jeśli zapalenie dotyczy bardzo krótkiego odcinka żyły <5cm i zajęty jest odcinek żyły z dala od połączenia z układem głębokim, lekarz może zdecydować o zastosowaniu leków przeciwzapalnych oraz bandażowaniu kończyny bandażem elastycznym. ZATOROWOŚĆ PŁUCNA Powstawanie zatoru płucnego w przebiegu zakrzepicy żylnej kończyny dolnej. Skrzeplina, która odrywa się od ściany naczynia na której powstała, zostaje porwana przez prąd krwi, z którym trafia do prawej komory serca. Stamtąd zator płynie do krążenia płucnego, gdzie już zostaje powodując nagłe zamknięcie światła naczynia i tym samym ostre zaburzenie ukrwienia płuc. Wielkość zatoru decyduje o konsekwencjach klinicznych: gdy jest bardzo mały, może zostać niezauważony, lub objawiać się niewielką dusznością. Natomiast gdy zator jest większy, może spowodować silną duszność, uczucie ucisku w klatce piersiowej, a nawet wstrząs kardiogenny. Jest to stan zagrażający życiu i wymaga pilnej interwencji lekarskiej! Gdy rozwój zakrzepicy i przemieszczenie się oderwanych skrzeplin do tętnic płucnych (zator płucny) jest bezpośrednią konsekwencją różnych aspektów jednego procesu chorobowego mówimy ogólnie o chorobie zakrzepowo- zatorowej albo zdarzeniu zakrzepowo- zatorowym. Konieczne w tym przypadku jest wykonanie oznaczenia laboratoryjnego stężenia magnezu we krwi. Przeczytaj również: Skurcze stóp – przyczyny, leczenie, ćwiczenia Migrena – choroba neurologiczna charakteryzująca się silnymi, stopniowo narastającymi bólami głowy, jednostronnymi lub obejmującymi całą głowę wraz z towarzyszącymi
Opis Opis Podgrzewacz elektryczny Wrozamet to dodatkowy element instalacji wodnej. Podłączony do obiegu zapewni Ci stały i szybki dostęp do ciepłej wody. Urządzenie jest łatwe i bezpieczne w obsłudze. Ponadto cechuje się świetną jakością wykonania. Jeżeli szukasz innych wariantów podgrzewaczy, sprawdź nasz asortyment i dobierz modele, które spełnią Twoje oczekiwania pod względem technicznym. Wrozamet Podgrzewacz Elektryczny 50L WRZV50 897 pln serwis klimatyzacji sosnowiec, kody licznika dwukierunkowego, wizja przyszłości w tekstach kultury, mieszkania na sprzedaż wrocław kozanów, kierunkowy 50, znajdz na mapie, budki dla jeży, auchan godziny otwarcia radom, dom na sprzedaż kępno, cena gazu, o której, kopalnia halemba, domy radwanice, zabezpieczenie instalacji fotowoltaicznej, elektrociepłownia tychy, portal klienta śkup, umowa przekazania nieruchomości wzór, sprawdź osobę, prąd w ręce po pobraniu krwi, koszt rodzajowy yyyyy
Ja rozumiem, że po szczepieniu dziecko powinno zostać w domu, ale żeby po pobraniu krwi? Nie róbcie z tych dzieci kalek! Udostępnij ten post. Link to postu

pysiaaaaaaa Dołączył: 2016-03-21 Miasto: lubin Liczba postów: 2 21 marca 2016, 16:02 Hej ;) Dziś miałam pobieraną krew, siniak mi sie okropny zrobił i reka ruszyc nie mogę ;/ Ani wyprostować ani zgiąć ;/ a Jak próbuję to uczucie jakby ktoś mi żyłe próbował wyrwać i prąd jakby przechodził. Jak myślicie naruszyła mi coś pielęgniarka ? Dołączył: 2008-07-20 Miasto: Kraków Liczba postów: 3281 21 marca 2016, 16:07 Nic Ci nie naruszyła, zdarza się tak czasem, najwyraźniej za krótko uciskałaś po pobraniu. Minie. Domicja 21 marca 2016, 16:09 Nic Ci nie naruszyła, zdarza się tak czasem, najwyraźniej za krótko uciskałaś po pobraniu. właśnie, co by Ci miała naruszyć? Mogła faktycznie zbyt ,,pochopnie" wkłóć się w żyłę, ale równie dobrze organizm też zbyt wolno zareagował, a Ty za krótko uciskałaś miejsce pobrania. No i trochę krwi wypłynęło, stąd siniak, ciągłość żyły została przerwana przez igłę - stąd ból. Dołączył: 2014-02-25 Miasto: Kraj Liczba postów: 2030 21 marca 2016, 16:39 Nic Ci nie naruszyła. To normalne, że trochę boli. Musiałaś przeciążyć rękę po pobraniu, a nie wolno tego robić w dniu, w którym się oddaje krew. Dodatkowo jak piszą koleżanki wyżej za krótko uciskałaś miejsce pobrania zostanzemna Dołączył: 2015-12-07 Miasto: łódź Liczba postów: 1138 21 marca 2016, 17:51 Mogła się wkuć w "trudne" miejsce. Mi się kiedyś pielęgniarka wkuwała 3 razy, więc potem bolała ręka... ale minie na pewno ;) staraj się jak najmniej jej używać panna-anna Dołączył: 2015-08-10 Miasto: Kamieniołom Liczba postów: 1419 21 marca 2016, 22:26 po pobraniu krwi 10 minut trzeba mocno dociskać miejsce pobrania, wtedy nie pojawia się wylew i nie powinno nic boleć, to już tak na przyszłość. Annels Dołączył: 2014-04-14 Miasto: Katowice Liczba postów: 551 22 marca 2016, 12:27 Ja mialam dosyc czesto pobierana krew jak bylam w szpitalu. Ale wlasnie raz pielegniarka jakos tak mi wbila igle ze bolalo jak "odciagala". A pozniej mimo uciskania nie moglam ruszyc reka z bolu. Podali mi oklad i dopiero wtedy wszystko wrocilo do normy.

PRZYGOTOWANIE PACJENTA DO POBRANIA KRWI: Na pobranie krwi zgłosić się najlepiej rano (7.00 – 10.00) i na czczo (w miarę możliwości pacjent nie powinien przyjmować posiłku od godz. 18.00 do rana) oraz bez palenia papierosów. Nie wykonywać wcześniej wysiłku fizycznego, a przed pobraniem krwi odpocząć 10 – 15 minut w pozycji W przypadku, gdy stężenie glukozy we krwi badane jest w samokontroli, kropla krwi pobierana jest przez nakłucie opuszki palca końcówką igły lub specjalnie przeznaczonym do tego nakłuwaczem, a pomiar wykonuje się przy pomocy glukometru. Glukometr jest przyrządem służącym cukrzykom do pomiaru poziomu glukozy we krwi. 3.1.
2008.234.1570) profilaktyka poekspozycyjna w przypadku ekspozycji zawodowych jest finansowana przez pracodawcę lub zlecającego pracę. •W przypadku ekspozycji niezawodowych – leki stosowane w profilaktyce są wydawane z puli Krajowego Centrum ds. AIDS (KCAIDS) zgodnie z obowiązującą na dany rok umową między KAIDS a
Morfologia krwi Morfologia jest to badanie ilości i jakości elementów morfotycznych krwi. Można je wykonać ręcznie pod mikroskopem lub za pomocą automatu. Standardowym badaniu składu krwi znajdziemy: RCB, MCV, MCH, MCHC, WBC, PTL, HGB, HTC, LYMPH, MONO, RDW, BASO, EOS, NEUT. Objaśnienie skrótów • RCB – ilość czerwonych krwinek
Po siłowni, o siłowni. słowa kluczowe: lajtowe , pobranie , krwi , siłownia. Ilość wyświetleń tematu: 3466. Udostępnij. Napisał (a) 16 grudzień 2011 23:27. Zgłoś naruszenie. qwerty69. Początkujący. Szacuny 0 Napisanych postów 142 Wiek 12 lat Na forum 12 lat Przeczytanych tematów 3312.
tOdOWt.
  • r3jp4b9mew.pages.dev/2
  • r3jp4b9mew.pages.dev/4

    • prąd w ręce po pobraniu krwi